بخشی از مطلب
او روانکاوی خود را با سیلویا پِین، روانکاو بریتانیایی، در انگلستان به
پایان برد. در ۱۹۲۶، تحت تأثیر ارنست جونز، در انگلستان خانه گرفت و تا
زمان مرگش، در سال ۱۹۶۰، در ۷۸۸ سالگی، در آنجا ماند.
در ۱۹۱۹، و بعد از ارایهٔ اولین مقالهٔ خود، به عضویت انجمن روانکاوی
بوداپست درآمد. اسم مقالهٔ وی، «رشد یک کودک» بود. در ۱۹۲۳، به عنوان عضو
صاحب رأی انجمن روانکاوی برلین شد. در ۱۹۲۷، بعد از سکنی گزیدن در لندن،
مکتب خودش را تأسیس کرد و در آن، به تدریس نظریهٔ خودش پرداخت. این کار
باعث تحسین از سوی عدهای شد، اما باعث جنجال و ناراحتی از سوی عدهای
دیگر، از جمله، آنا فروید، شد.
درآمدی بر نظریه روابط شی
نظریه روابط شی پیامد نظریه غریزه فروید است، اما دست کم از سه نظر با شکل
قبلی خود تفاوت دارد.اول اینکه نظریه روابط شی بر سائق های زیستی تاکید
کمتری دارد و برای الگوهای با ثبات روابط میان فردی اهمیت بیشتری قائل است.
دوم اینکه نظریه روابط شی بر خلاف نظریه پدر سالارانه فروید، بیشتر بر
صمیمیت و محبت مادر تاکید می ورزد. سوم اینکه، نظریه پردازان روابط شی
عموما تماس و ارتباط انسان و نه لذت جنسی را انگیزه اصلی رفتار انسان می
دانند.
به طور کلی، نظریه ماهلر به تلاش کودک برای کسب خودمختاری و خودپنداره،
نظریه کوهات به شکل گیری خود، نظریه بالبی به مراحل اضطراب و نظریه آینسورث
به شیوه های دلبستگی مربوط می شود.
و....